«جان هارت» نویسنده‌ی پنج رمان پرفروش نیویورک‌تایمز با نام‌های پادشاه دروغ‌ها، رودخانه‌ی پایینی، بچه‌ی آخر، خانه‌ی آهنی و جاده‌ی رستگاری است. او تنها نویسنده‌ی تاریخ است که جایزه ادگار را برای چند رمان متوالی برده است. هارت هم‌چنین جوایز بری، و بهترین ادبیات داستانی کتابفروشی مستقل جنوبی، و جایزه‌ی ایان فلمینگ استیل دگر و جایزه ادبیات کارولینای شمالی را برده است.
رمان‌های جان هارت به سی زبان ترجمه شده است و در بیش از هفتاد کشور منتشر شده است.
جان می‌گوید: «تنها رویای حقیقی من این بوده است که خوب بنویسم و خوب چاپ بکنم.»
جان هارت سال ۱۹۶۵ در کارولینای شمالی متولد شد. پدرش جراحی جوان و مادرش معلم فرانسه بود که برای پرورش فرزندانش دست از معلمی کشید. والدینش از هم جدا شدند اما آن‌طور که می‌گوید کودکی‌اش به خوشی طی شد: «خاطره محبوبم از کودکی یک مزرعه‌ی پانصد جریبی است که من و دوستانم در آن به ماجراجویی می‌پرداختیم و روزها توی آن گم می‌شدیم.»
بعد از دبیرستان به کالج دیودسن که درست بالای شارلوت بود و خودش آن را «مدرسه‌ای عالی» توصیف می‌کند رفت. مدرک تحصیلی او در رشته‌ی حقوق اقتصادی است.
هارت بعد از بانکداری، کارگرار بورس، و وکیل مدافعه جنایی بودن، حالا یک نویسنده تمام وقت است.
او می‌گوید: «آن کسانی که می‌توانند ساعت چهار صبح بنویسند و همچنان در دنیای واقعی فعالیت بکنند را ستایش میکنم اما بعد از دو تلاش ناموفق متوجه شدم من این استعداد خاص را ندارم.»