لومیتر استدلال کرد که قبل از اینکه این اتمِ نخستینِ منفرد واپاشی کند، مفاهیم فضا و زمان فاقد هر معنایی بوده اند. به هر حال، اندازه گیری فاصله ها تنها بین اشیا امکان پذیر است و اگر تنها یک شیء در جهان وجود داشته باشد، هیچ فاصله ای برای اندازه گیری وجود نخواهد داشت. به همین ترتیب، اتم لومیتر در این حالتِ منفرد نمی توانست هیچ کاری انجام دهد: عملاً نه فضایی برای حرکت وجود داشت و نه چیزی برای برهمکنش با آن. در جهانی با تنها یک جرم، هیچ فضایی نمی تواند وجود داشته باشد. در جهانی که در آن هیچ اتفاقی رخ نمی دهد، زمان هم نمی تواند وجود داشته باشد. از این نظر، فضا و زمان در پی واپاشی اتم ابتدایی به وجود آمده اند.
البته آنچه لومیتر توصیف کرده است شباهت چندانی با مهبانگ، به صورتی که ما اکنون آن را درک می کنیم، ندارد. اما این مقاله اولین پیشنهاد فیزیکی و علمی را برای منشأ جهان ارائه کرد: یک رویداد آفرینش که همۀ رویدادهای دیگر از پی آن خواهند آمد.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست