قهرمانان این رمان مجموعه‌ای از شخصیت‌های واقعی و خیالی هستند. مؤلف در جوانی با برخی از آنان فقط آشنا بوده است و لی دیگر نقش‌آفرینان با وی کاملا ناآشنا و بیگانه‌اند. این کتاب به هیچ‌وجه سرگذشت مؤلف نیست و روزگاری که در آن با دقت تشریح می‌شود، مؤلف صحنه‌پردازی کرده و شخصیت‌های خیالی خود را در محیطی آشنا آفریده است. در پاره‌ای صحنه‌ها، به خاطر ویژگی‌های حاکم بر داستان، فصول رمان کم و زیاد شده‌اند و گاهی به اجبار تشریح واقعه‌ها ما را به عناصر فلسفی و به زبان داستانی و نیز حتی به خاطره‌نویسی نزدیک می‌کند و برای خوانندگانی که آگاه به قصه‌پردازی‌ها و رمان‌نویسی‌اند، این تصور پیش می‌آید که زبان رمان یکدست نیست. پس صلاح این بود که از نصایح طولانی و کثرت تعارف‌ها و شرح و بسط سفرها، تا آنجا که ممکن است و به ساختار اثر آسیب نمی‌رساند، جلوگیری به عمل آید، تا مخاطب رمان در قلمروهای گوناگون داستان گم نشود. آی آی کتاب