در این کتاب، منظور از «طبیعت پیمایی» هرگونه ورزش و گردش است که در پهنه های طبیعی یا غیرشهری انجام می شود؛ برابر با: backcountry activities یاoutdoor recreation در انگلیسی. عبارت «صحراگردی» هم با همین معنا به کار رفته است؛ در ادب فارسی و در زبان گفتگوی ما، «صحرا» به معنای در و دشت یا فضاهای باز (و نه فقط بیابان) به کار رفته است؛ سعدی می گوید: روز صحرا و سماع است و لب جوی و تماشا / در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی، و مردم در سیزده بدر می گویند: بزنیم به صحرا. «طبیعت گردی» گونه ای طبیعت پیمایی سبک و همگانی است که فرد در آن بیشتر به گلگشت و تفریح می پردازد، اما در مجموعه فعالیت های طبیعت پیمایی، کارهای دشوار و تخصصی مانند کوه نوردی جدی، اسکیِ کوهستان، قایقرانی در رودخانه های خروشان، دیواره نوردی، و کویرنوردی نیز جای می گیرد. طبیعت گردی را می توان برابر با walking (in the countryside) دانست.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست