جونیور خطابم کنید. شش بچه بزرگسالم با همین اسم صدایم می کنند. سه تای آنها خواهرزاده ها و در عین حال فرزند خوانده های من هستند و سه تای دیگر هم بچه های خودم. آنها پشت سرم به من می گویند جونیور و فکر می کنند که من این را نمی دانم.
من در سخنرانی هایم می گویم یکی از وظایف مهم هنرمندان این است که دست کم به اندازه سر سوزنی مردم را به ادامه زندگی تشویق کنند. آن وقت حضار می پرسند آیا هنرمندانی را می شناسم که موفق به انجام این کار شده باشند، من هم جواب می‌دهم:”بیتلز.” ...
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست