نویسنده این‌کتاب برای نوشتن از فلسفه زبان قصه و داستان را انتخاب کرده و در نتیجه یکی از کتاب‌های فلسفی موفق ایتالیا در سال ۱۹۹۱ منتشر شد. این‌کتاب ابتدا «فلسفه در ۳۲ قصه» بود که پس از اولین چاپ تبدیل به «فلسفه در ۴۲ قصه» شد و سپس ارمانو بنچی ونگا ۱۰ قصه دیگر به آن اضافه کرد که به شکل و ساختار فعلی رسید.
مدارس چیزهای غلط را آموزش می دهند و دو قلوئی که مجبورند یک صورت واحد را رد و بدل کنند. حال همینطور بر می خوریم به تقویم هایی ظاهرأ بیهوده ولی قادر به سنجیدن زمان روح و مدادهایی که اصرار دارند آنچه را که می خواهند ترسیم کنند....در این جهان، جادو در چشمان آن کس که می نگرد نهفته است، در شگفتی مداوم آن کس که چیزها را با بی گناهی یک کودک مشاهده می کند، آنکس که خوش دارد از خود بپرسد «چرا» با دانستن اینکه هر پاسخ در خود پرسش تازهای را پنهان می کند. زیرا به راستی از احساس شگفتی، و مجذوبیتی که کودکان به قصه ها گوش فرا می دهند است، که اندیشه فلسفی زاده می شود.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست