پس از دولتها، نشریات و تشکلهایی که بهطور خاص در مورد وضع زنان فعالیت میکنند از موثرترین نهادها بر وضع زنان هستند. او حالا مقابل شهلا اعزازی، جامعهشناس و فرشاد اسماعیلی، حقوقدان و پژوهشگر حقوق کار و تأمین اجتماعی و جمع کوچکی از دانشجویان دانشگاه تهران نشسته تا بگوید چقدر نوشتن کتاب درباره رابطه زنان و دولت پس از انقلاب کار دشواری بوده، چرا که منابع دستهبندیشده دقیقی برایش وجود ندارد: «منابع درباره این دورهها و بخشهای مختلف حضور زنان کم است و لازم است با استفاده از مصاحبه و تاریخ شفاهی این موارد را تکمیل کرد.» او بیش از هر چیز بر مباحث سیاسی دست گذاشته است و بسیاری از انجمنها، تشکلها، تلاشها و پیشرفتها در زمینههای هنری و .... را بررسی نکرده و همین مورد هم دلیلی است تا بگوید این کتاب صرفا کلیتی است از ۴۰ سال گذشته؛ سالهایی با پستی و بلندی فراوان برای نیمی از جمعیت کشور.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام