«دیدن» شامل چهار دفتر از شعرهای بیژن الهی‌ست که جز چندتایی، همگی ظرف چهار سال (47و 48و 49و 50) سروده شده‌ست و دوره‌ی میانی از زندگی شعری او را در بر می‌گیرد. پس و پیش این سالها شعرهایی دارد که دفترهای دیگری‌ست. آماده‌سازی این کتاب به 1351 بازمی‌گردد. شاعر؛ این دفاتر چارگانه را جهت چاپ در نشر «پنجاه و یک»، کتاب می‌کند و نام «دیدن» بر آن می‌گذارد.
نشر «پنجاه و یک» ولی از ادامه‌ی فعالیت در همین‌سال باز می‌ماند و سرنوشت «دیدن» می‌ماند تا شش سال بعد. در دستکاری برای چاپخش در 1357 الهی می‌نویسد: «حال، پس از تأخیری شش ساله از بدِ روزگار، این قطعات به خاطره‌هایی باد خورده و غمگین می‌مانند که بیشتر آزار دهنده‌اند برای شخص تا رضایت‌بخش.» با این همه، در نهایت، دل به چاپ می‌دهد. «دیدن» صفحه‌بندی و سپس زینگ و فیلم می‌شود، اما سرانجام نشر نمی‌یابد.
این کتاب، بازیابی و بازچینی‌ی نسخه‌ی 1357 است. در یادداشتی به تاریخ تیرماه این سال پاری از شعرها به دوستان تقدیم شده‌ست. از این قرار: «در زمینه‌ی پشت» به محسن صبا، «آفرینگان» به فیروز ناجی، «اتاقها» به شمیم بهار، «تشریفات» به خانم غزاله علیزاده، «شتاب» به علی مولانا، «حلزون» به یاد فرانک هشترودی، «گنجشک» به علی‌رضا پودات، «مرغ سفید: به علی مراد فدایی نیا، «معلقه‌ی ماهِ روی دشتهای دمشق» به محمود شجاعی، «درّه ـ جنّی» به خانم عزیزه عضدی، «به سلمی» به سلمی الهی و «سِرِناد..» (شعری که عنوان اسپانیایی دارد در فصل پنجم «گاهان») به خانم ماریا کُنچیتا اِسترِه‌لاس.