شاید ایران زمین از کم شمارترین کشورهای جهان باشد که در برابر تندباد رویدادهای تاریخی شامل جنگ های خونین، خشک سالی ها، بیماری های جان ستان، ضحاکان ستم پیشه و دشمنان خون خوار توانسته فرهنگ، هنر، زبان ملی و شهریگری (تمدن) خود را پاسداری کند. بی گمان، این رزم در سایه ی بزرگ مردمان این مرزبوم، گاهی با اندیشه، هوش و خامه ی خود، گاهی با کمان و شمشیر و تفنگ، و گاهی با پیشکش جان و هستی و دارایی شان به سرانجام رسیده است.
هنرهای ملی چون از فرهنگ مردمان سرچشمه می گیرند، هرگز نمی میرند. یکی از این هنرها ادبیات است. ادبیات ایران، چه سروده چه نوشته، به درازای تاریخ، ریشه در زندگی این کهن بوم داشته و دارد. خویشکاری (وظیفه) ما نسل کنونی ایران زمین این است که نگاهبان فرهنگ، تاریخ، ادبیات، هنر و آثار ملی نیاکانمان باشیم.
به هر روی، در این نسک (کتاب)، کوشش می کنیم با خوانش و پژوهش بخش هایی از اندیشه، ادبیات، باورها و اندرزنامه های ایران باستان و هُنایش (تأثیر) آن بر فرهنگ، دین ها و تاریخ مردمان از گذشته تا جهان امروز را نمایش دهیم.