این کتاب در واقع یکی از آثار کلیدی هایدگر و درس گفتاری است که وی در سال ١٩٢٩ به مناسبت انتصاب به جانشینی هوسرل در دانشگاه فرایبورگ ایراد کرده است. هایدگر چهارده سال بعد یعنی در سال ١٩٤٣ یک پسگفتار و بیست سال بعد ــ سال ١٩٤٩ ــ درآمدی بر این درسگفتار می‌افزاید که این را می‌توان حاکی از بیعت‌های مجدد او با مضمون این درسگفتار طی بیست سال دانست. این درسگفتار کوتاه در عین حال که مضمون هستی و زمان را دربر دارد. از نخستین گام‌های هایدگر در راه چرخش فکری او نیز نشان دارد.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست