رابیندرانات تاگور»، شاعر، ترانه سرا، داستا ن نویس، نمایشنامه نویس و نقاش معروف هندی است؛ وی با به کار گیری اشکال جدید شعر و نثر و با استفاده از زبان محاوره در ادبیات بنگالی توانست خود را از اشکال سنتی متکی به زبان و ادبیات سنسکریت برهاند و در سال 1913 م. جایزة ادبی نوبل را دریافت نماید. شخصیت بزرگی که تا اندازة زیادی توانست راه را برای نفوذ و تأثیر فرهنگ هند در ادبیات جهان بگشاید و خود را به عنوان یکی از هنرمندان خلاق، بزرگ و برجستة این سرزمین در عصر جدید مطرح نماید. وی پس از آن که در دهة هفتاد، تحصیلات خود را در انگلستان ناتمام رها کرد، به هند بازگشت و در دهة هشتاد چندین کتاب شعر از مجموعه آثار خود منتشر کرد؛ این اشعار که اغلب به زبان بنگالی و در اشکال جدید سروده شده بودند و برخی طنزهای سیاسی و اجتماعی را نیز در بر داشتند، به خوبی نبوغ فزایندة او را آشکار ساختند.
«پرنده های سرگردان» مجموعه ای از اشعار بسیار کوتاه و پرمغز اوست که به زیبایی تمام، انگاره های خاص وی در باب طبیعت، انسان و زندگی را به تصویر کشیده است.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست