گفته میشود که ساخت ایگلو مهمترین و هوشمندانهترین ابتکار اسکیموها بوده است. در سرزمینی که تقریباً هیچگونه مصالح ساختمانی دیگری وجود ندارد به خدمت گرفتن برف و یخ برای ساختن مسکن نهایت هوشمندی است. شکارچیهای اسکیمو همه ساله به کمین والها مینشستند. یک وال میتواند گوشت و چربی مورد نیاز همه دهکده را برای مدت طولانی تأمین کند. شکارچی در سینة قایق میایستد و با زدن نیزه به حیوان، وال به زیر آب میرود و وقتی برای تنفس به سطح آب میآید، مردان شکارچی او را هدف نیزههای بعدی خود قرار میدهند. تصور بر این است در 330 سال پیش از میلاد، فیلسوف و ریاضیدانی یونانی به نام پیته آس نخستین کاشفی بوده است که به گرینلند، جایی در دو قدمی قطب رسیده است. اسکمیوها مردمی مهماننوازند. آنها ترجیح میدهند همه زمستان را گرسنگی بکشند، ولی غذایی را در انبار ذخیره و پنهان نکنند. با ورود مهمان، میزبان با تواضع و پوزش به انبار آذوقه میخزد و غذایی لذیذی که فقط برای چنین ایامی ذخیره کرده است، را بیرون می آورد. این غذا ممکن است مخلوطی از چربی، خون، مغز و مغز استخوان منجمد شده باشد.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام