اکنون تاریخ تنها به آنهایی که گوش فرا دهند، آموزه های متفاوتی دارد. حتی اگر هم باقی حیات برای نیازهای مادی انسان ارزشی نداشته باشد منهدم کردن طبیعت استراتژی خطرناکیست. برای نمونه ما تبدیل به گونه ای شده ایم که به نحوی قادر به خوردن دانه های چهار نوع علف هستیم- گندم، برنج، ذرت ارزن. اگرر این ها به دلیل آفت یا تغییر دما از بین بروند، ما هم به سرنوشتشان دچار می شویم. حدود پنجاه هزار گونه گیاه وحشی (که بسیار با انقراض مواجه هستند) می توانند جایگزین منابع غذایی متعددی شوند. اگر کسی واقعا بخواهد کاری در این مورد انجام دهد باید نجات جان آنها و دیگر گونه های وحشی را جزئی از سرمایه گذاری درازمدتش در نظر بگیرد. حتی سرسخت ترین افراد هم باید حفاظت را در مدیریت با احتیاط محیط زیستی طبیعی زمین ببینید. اما تنها افراد کنی اینگونه فکر می کنند.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام