پس از پایان جنگ دوم جهانی، ژوزف استالین رهبر اتحاد جهاهیر شوروی تصمیم گرفت به تعهدات کشورش در کنفرانس یالت برای نبرد با ژاپن عمل کند. نیروی شوروی بلافاصله به منچوری و باریکه شمالی کره که از سال 1910 در تصرف ژاپن بود، پیشروی کردند. استالین در این حمله با مقاومت روبرو نشد. او دستور داد تا ارتش روس ها تا حد امکان و در اسرع وقت خاک کره را اشغال کنند تا کمونیسم را در این کشور رونق دهند. همان ترفندی که او برای تسلط یافتن بر کشورهای اروپای شرقی نیز به کار گرفته بود. آمریکایی ها که متوجه شدند سربازان شوروی سعی دارند به قلمرو آن ها دست درازی کنند، دریافتند که خودشان نیز باید مدعی تصاحب بخشی از خاک کره شوند و تصمیم گرفتند که در کشور کره مرزی فرضی ترسیم نمایند که دو ارتش در آن برای پذیرش تسلیم ژاپنی¬ها با هم دیدار کنند.
آزکان نویسنده کتاب جنگ کره این ملاقات را چنین شرح می دهد: "کمی پس از نیمه شب یازدهم اوت، دو سرهنگ جوان ارتش، دین راسک و چارلز اچ بون استیل، روند تصمیم گیری در مورد تجزیه کره را آغاز کردند. فرمانده آن ها جان جی مک کلوی از اعضای کمیته هماهنگ سازی نیروی دریایی، به آن ها فقط 30 دقیقه فرصت داد تا با بررسی نقشه ای ناقص و سردستی از کشوری که آن دو تا آن لحظه حتی یک بار آن را ندیده بودند، تصمیمی بگیرند که آینده کره را به شدت تغییر می داد و بر حوادث رخ داده در سراسر آسیا تاثیر می گذاشت. در آن شرایط سرعت عمل حیاتی بود، چون ارتش ایالات متحده سراسیمه در پی تکمیل طرح¬هایش برای تسلیم ژاپن بود.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام