معنا، معرفت و دیگری در فلسفۀ دیویدسن، در دو بخشِ تألیف و ترجمه، به معرفیِ دانِلد دیویدسن، فیلسوف پراگماتیستـ‌تحلیلیِ معاصر می‌پردازد. در بخشِ تألیف، ایدههای کلیدیِ این فیلسوف به طور خاص در سه حوزۀ فلسفۀ زبان، فلسفۀ ذهن، و معرفت‌شناسی گزارش می‌شوند: نظریۀ شرایطـصدقیِ معنا، آموزۀ «وحدتگراییِ غیرقاعدهمند»، و نفیِ دو ایدۀ «شکّاکیت جهانشمول» و «چارچوبهای مفهومیِ سنجشناپذیر».
این اثر همچنین با مبنا قرار دادنِ مسئلۀ اصلیِ فلسفۀ مدرن، یعنی نسبتِ سوژه با اُبژه، راهحلِ بدیعِ دیویدسن برای این معضل را که بر ایدۀ «اینترسوبژکتیویته» استوارست شرح و بسط می‌دهد.
اما در بخش ترجمه مقایسهای بین مواضع دیویدسن و آراءِ سه فیلسوف برجستۀ اروپایی ــ هایدگر، گادامر، و دریدا ــ صورت می‌گیرد.
این کتاب جزءِ معدود آثار فارسی در تقریر و تفسیر آراءِ دیویدسن است. امیدست بتواند در عین آن‌که تصویری از تحوّلاتِ جدید در حوزۀ فلسفۀ غرب به خوانندۀ علاقه‌مند ارائه دهد، منبعی مفید برای آشنایی با این فیلسوفِ دشوارنویس باشد.