طنز تند ادوین آبوت را از هیچ بابت نمی توان تقلیدی از زهرخند سویفت به شمار آورد، اما تردیدی نیست که صاحب پختستان سفرهای گالیور را په دقت خوانده، از آن عمیقا اثر گرفته، و چه بسا از همین رهگذر به فکر ابداع تمثیل نغز و تازه پختستان افتاده است. اینچنین اثری را در کار قصه نویسی یا شاعری یا هرکار دیگری می توان «الهام» گفت، و حاصل آن را با خیال راحت «مشروع» شناخت. بازیهای شکسپیر و قصه های مولانا در مثنوی همه یک چنین شأنی دارند. جاناتان سویفت و ادوین ابوت، هردو به شلاق هجو، پیکر اجتماع زمان خود را چنان سیاه می کنند که جای سالی در آن نمی ماند.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام