این نابغه‌ی ناآرام و پرنویس که بخش زیادی از عمر نه‌چندان درازش در سفر یا در بحبوحه‌ی زدوخوردها و ماجراهای سیاسی گذشت، پس از مرگ گویی زندگی دیگری از سر گرفت و خیلی زود راهی پایتخت‌ها و دانشگاه‌های اروپایی شد، چنان‌که در اوائل قرن سیزدهم میلادی مکتبی لاتینی به نام او پدید آمد و بزرگانی چون راجر بیکن و آلبرت کبیر (آلبرتوس ماگنوس) به آثار ابن سینا توجه ویژه‌ای نشان دادند و دانشمندانی چون گیوم دُوِرنی و توماس آکویناس از ترس نفوذ اندیشه‌های ابن سینا در میان مسیحیان اروپا خود را ناچار دیدند که به معارضه با وی برخیزند و به ردّ و نقض آرای او بپردازند.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست