بَدیُو معتقد است کمونیسم را نباید با تاریخ آن، بلکه با خود آن باید مورد قضاوت قرار داد. او متأثر از آموزه‌های مائو از مبارزات رهایی‌بخش به ویژه اگر پیروزی گروهی کوچک بر قدرتی بزرگ باشد، استقبال می‌کند. به همین خاطر در موضعی جنجالی از پیروزی خمرهای سرخ در کامبوج و تشکیل دولت کمونیستی حمایت کرد. البته این پشتیبانی مختص او نبود، برخی دیگر از فیلسوفان معاصر او نظیر نوام چامسکی نیز موضع مشابهی اتخاذ کردند. چند دهه طول کشید تا با برملا شدن جنایات تاریخی این دولت مستعجل کمونیستی علیه میلیون‌ها تن در کامبوج، بالاخره بدیو تصمیم گرفت از این پشتیبانی‌اش ابراز تأسف رسمی کند. البته او از این اشتباهش نیز درس گرفته و می‌گوید ما دیگر نباید از پیروزی هر گروه کوچکی ذوق‌زده شویم، باید ببینیم تا چه اندازه سیاست‌های آنان از وضع موجود، رهایی‌بخش‌تر است.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام