مبنا و هدف اصلی تألیف این کتاب تناقضات بسیاری است که در تاریخ ها و تاریخ پژوهی ها وجود دارد؛ همین امر باعث شده که اغلب، ارزیابی های نادرست و ناقصی به ویژه در این سال ها به طور مداوم صورت گیرد و منتشر شود؛ بدون اینکه کسی یا کسانی متعرض این رویکرد نادرست و غیرعلمی شوند و البته این روند همچنان ادامه دارد.» او معتقد است تناقض ها و ارزیابی های ناقص و نادرست در مورد شخصیت ها و رویدادها و زمان و مکان های ثابت ذهنیت راوی است که نقش بسیار مهمی دارد. از این رو پژوهش خود را حول دو پرسش محوری سامان می دهد؛ علل تناقضات در روایت های تاریخی چیست؟ مهمترین تناقضات تاریخی کدامند؟
در کنار پرسش های اصلی طبیعتاً پرسش های فرعی همچون ویژگی های تاریخ نویسی، مهمترین رویکردهای تاریخ نویسی در علم تاریخ و در جهان، پیامدهای رویکردهای گوناگون تاریخ نگاری در ایران، چگونگی نوشته شدن متون تاریخی و مهمترین مبانی تاریخهای ایران نیز رخ نموده اند. کتاب با رویکرد تحلیل انتقادی برآنست به بررسی رویکردها و تناقضات و مبهمات تاریخی و بیان ناگفته ها و آشکارسازی ابهام ها بپردازد و معتقد است این کار «باعث می شود که ارزیابی خوانندگان نسبت به شخصیت ها و رویدادهای تاریخی کامل تر و درستتر و تاریخ‌پژوهی در ایران دقیق تر و مستندتر و تاحدامکان بی طرفانه تر باشد.» نویسنده مدعی است روایتی که در کتاب خود ارائه می دهد متفاوت از گفتمان رایج است، روایت هایی متناقض با روایت های موجود یا تکمیل کننده آنها است؛ «نوری بر ناگفته ها و تاریکخانه ی تاریخ افتاده و آنچه روشن شده در این اثر بازتاب یافته است.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام